Qədim əyyamlarda Xoşbəxtlər adlı bir ölkə var idi. Ölkənin adı ona görə belə adlandırılmışdı ki, burada yaşayan hər bir kəs içtimai statusundan asılı olmayaraq öz fikir və düşüncələrini rahat şəkildə ifadə edə bilirdi.
Bu rahatlıq da insanlara özlərini xoşbəxt hiss etməyə imkan verirdi. Çünki hər söylənən fikir və təklif, eləcə də irad və şikayət dövləti idarə edən məmurlar tərəfindən hər zaman diqqətə alınırdı. Hətta padşahın özü gününün üçdə ikisini vətəndaşları qəbul edib dinləmək üçün ayırırdı. Dövlət də beləcə günü-gündən inkişaf edir və çiçəklənirdi.
Bu fikir və düşüncə azadlığı saray daxilində də hökmran idi. Padşahın vəzir vəkilləri də dövlətin idarə olunmasında öz təklif və təşəbbüslərini sərbəst şəkildə irəli sürürdülər. Bu məsələdə sarayın baş vəziri xüsusilə seçilirdi. Baş vəzir hər zaman ağıllı təkliflərlə çıxış edərdi. Amma onun bir mənfi cəhəti var idi ki, yaman çox danışardı və öz nitqində bəzən çox qısa, bəzən də çox uzun əndrəbadi sözlərdən istifadə edərdi. Baş vəzirin bu cəhəti təmkinli padşahı qətiyyən narahat etməzdi. Hətta padşaha vəzirinin bu uzun nitqləri əyləncəli gəlməyə başlamışdı. Hər dəfə baş vəzirin çıxışından sonra padşah öz-özünə belə sual verərdi: “Görəsən baş vəzirin bu nitqində söylədiyi ən uzun və ən qısa söz hansıdır?”. Amma vəzir hər dəfə o qədər uzun danışırdı ki, padşah bu sualının cavabını tapa bilmirdi.
Günlərin bir günü padşah sarayın proqramçısı Famili hüzuruna çağırır və baş vəzirin öz nitqində səsləndirdiyi ən uzun və ən qısa sözləri müəyyən edən proqram tərtib etməsini əmr edir. Hə, bu arada unutmadan qeyd edək ki, vəzirin bütün nitqləri sarayın katibi tərəfindən qələmə alınırdı. Proqramçı ondan tələb olunan proqramı yazır. Onun alqoritminə baxmadan öncə bu proqramı özünüz tərtib etməyə çalışın.
Giriş verilənlərinə nümunə:
Zülm ilə abad olanın aqibəti bərbad olar
Çıxış verilənlərinə nümunə:
aqibəti ilə
Bu da Familin proqramı:
Python 